Terwijl ik Fats Domino via Spotify hoor zingen ‘I’m walking to New Orleans’, denk ik na over het pad dat ik bewandel. New Orleans is mij iets te ver maar ik ben wel goed op weg, al zeg ik het zelf.
Als dochter uit een ondernemersgezin ben ik opgevoed met de grondhouding dat ieder mens belangrijk is. Mijn vader zei altijd: ‘De koffiejuffrouw is net zo waardevol voor mijn bedrijf als mijn mededirecteur’. Deze grondhouding bleek essentieel in alles wat er op mijn pad kwam. Door mijn opvoeding en alles dat ik daarna heb geleerd, ben ik ervan overtuigd dat er voor iedereen een passende plek is op de arbeidsmarkt. Niemand hoeft buiten de boot te vallen.
Pad begon bij de opleiding tot personal assistent
Als klein meisje wist ik het al. Ik zou bij mijn vader in het bedrijf gaan werken en zijn PA worden. Alles voor iedereen regelen. Van daaruit zou ik het bedrijf dan overnemen. Ja, ook toen had ik al veel ambitie. Helaas liep het allemaal iets anders. Mijn vader werd ziek, waardoor uiteindelijk zijn bedrijf failliet ging. Ik moest kiezen: mijn weg vervolgen of een ander pad kiezen?
Ik koos ervoor door te zetten. Wat waren mijn ouders trots, toen ik als 16-jarig meisje bij de recherche op de Warmoesstraat in Amsterdam mocht gaan werken. Ineens had ik twintig ‘vaders’ op de afdeling, die allemaal voor mij wilden zorgen. Ik leerde veel van deze mensen én van de mensen die in de cel zaten nadat ze verkeerde keuzes hadden gemaakt. Mijn vader overleed toen ik 19 was. Helaas heeft hij niet meer mogen meemaken dat ik, op mijn 21e met mijn diploma als personal assistent op zak, de wijde wereld inging.
Kennis van wet- en regelgeving inzetten voor mijn missie
Via diverse werkgevers kwam ik uiteindelijk bij KPMG terecht. Hier kwam de opleiding ‘Personeelsmanagement’ op mijn pad. Vanuit dit vak heb ik mijn huidige passie ontdekt: arbeidsongeschikte mensen bewegen naar toewijding, zodat er voor hen weer een passende plek is op de arbeidsmarkt.
Sanne, mijn huidige collega en destijds HR-collega, heeft ooit tegen mij gezegd: “Jij wordt altijd zo rustig als je met verzuimende mensen praat.” Dat klopt. Als ‘geel persoon/inspirator’ treed ik graag op de voorgrond. Dit verandert wanneer ik met medewerkers praat die even niet zo lekker in hun vel zitten en verzuimen. Dan ben ik alleen maar nieuwsgierig naar de keuzes die zij als mens hebben gemaakt en die wellicht hebben geleid tot het verzuim. Ik ben vooral nieuwsgierig naar de mens achter de medewerker. Door te weten wat een mens beweegt, kom je vaak tot de kern van de arbeidsongeschiktheid. Tachtig procent van verzuim heeft namelijk helemaal geen medische oorzaak. Mensen zijn verdrietig, boos of teleurgesteld en zien het gewoon even niet meer zitten. Zij zien verzuim als enige mogelijkheid.
Destijds wist ik nog niet dat casemanagement een vak is. Een bedrijfsarts uit mijn netwerk moest mij hierop wijzen. Voordat ik aan iets nieuws begin, wil ik altijd eerst alles over het vak weten. Dus ben ik op zoek gegaan naar een opleiding tot casemanager. Ik kwam terecht bij Mercer, die in samenwerking met CS Opleidingen de Post Bachelor Register Casemanagement verzorgde.
Voorzitter RNCV
In 2011 mocht ik mijn diploma van de HAN in ontvangst nemen en mijzelf als Rccm® inschrijven bij de Registerberoepsvereniging
Nederlandse Vereniging voor Case- en caremanagers, de RNVC.
In 2012 startte ik mijn eigen bedrijf: Recht Door Zee Casemanagement. Ik heb veel mensen in organisaties mogen adviseren over verzuim en inzetbaarheid. Hierbij kijk ik altijd verder dan wet- en regelgeving, omdat het om mensen gaat.
Ik ben er namelijk van overtuigd, dat iedereen wil werken en ergens bij wil horen. Sommige mensen zijn hier tijdelijk niet volledig toe in staat en weten niet welke mogelijkheden er zijn. Door oprechte interesse te tonen in de mens achter de medewerker kom je vaak tot structurele oplossingen. Waarbij de wet- en regelgeving als kapstok dient. Hiervoor is het dan wel nodig dat je deze wet- en regelgeving op je duimpje kent. Dit voorkomt grote financiële problemen voor zowel werkgever als medewerker.
Sinds deze week mag ik – in duo met medebestuurslid Loes Verfaille-Heins – voorzitter zijn van de RNVC. Ik kijk ernaar uit om samen met andere gepassioneerde casemanagers en onze stakeholders ons mooie vak nog beter op de kaart te zetten. Er samen voor te zorgen, met de kennis van de wet in onze achterzak, dat niemand op de bank thuis hoeft te zitten. Dat er voor iedereen een passende plek op de arbeidsmarkt blijft.
Van structureel verzuim naar duurzame inzetbaarheid
Het pad dat ik bewandel vind ik nooit saai. Het is namelijk mijn passie om kennis te vergaren en te delen, zodat we er samen voor zorgen dat mensen met toewijding kunnen blijven werken.
Onze Recht Door Zee casemanagers delen deze passie. Het zijn stuk voor stuk bevlogen, geregistreerde casemanagers. Zij weten alles van de wet- en regelgeving op het gebied van arbeidsongeschiktheid en sociale zekerheid. De wetgeving geeft ons de kaders waarbinnen wij rechtdoorzee met de mensen in organisaties in gesprek gaan om tot structurele oplossingen te komen. Hierbij werken wij samen met deskundige partners om, samen met de mensen in de organisatie, te komen van structureel verzuim naarduurzame inzetbaarheid.
De afgelopen periode heb ik met HR-managers, casemanagers en ondernemers besproken hoe zij ervoor zorgen dat alle medewerkers inzetbaar blijven en voor welke uitdagingen zij staan in deze nieuwe wereld. In mijn online kennissessies, podcasts en blogs deel ik deze kennis.
Meer weten? www.moniquedeelt.nl