Bij veel organisaties zien wij dat het ziekteverzuim daalt. Hoe dat kan? Ik heb daar wel een idee bij.

In de wereld voor corona mopperden wij, dat sommige mensen al met een snotneus thuis bleven. Terwijl andere mensen met een hernia nog aan het werk gingen. In de huidige wereld is het juist zaak met een snotneus thuis te blijven. Maar betekent dit ook dat u ziek bent? Volgens de wet niet: ‘Er is sprake van ziekteverzuim indien iemand door medische oorzaak niet tot werken in staat is’.

Er is sprake van een medische oorzaak, maar bent u dan ook helemaal niet meer tot werken in staat? Natuurlijk wel, gewoon vanuit huis.

Vóór corona vond iedere werkgever dat elke medewerker op kantoor aanwezig moest zijn. In de huidige tijd wil een werkgever dat niemand op kantoor is. Wat ik veel hoor van organisaties is, dat zij ook op lange termijn nog maar 50-65% bezetting op kantoor willen.

Nu u uw medewerkers niet meer ziet, hoe weet u dan of het écht goed gaat? Iedereen is immers in staat om zich voor een uurtje via Teams groot te houden. Maar dat lukt niemand een dag lang.

Of we het leuk vinden of niet: we leven in een nieuwe wereld. Waarin we helaas niet alles meer mogen. Maar waarin we ook niet meer dagelijks snel onze kinderen op school hoeven te dumpen, daarna 3 uur in de file staan om vervolgens op kantoor van de ene vergadering naar de andere te rennen. De huidige wereld is een stuk relaxter. Iedereen heeft tijd genoeg om zijn kind naar school te brengen. Vergaderingen zijn efficiënt, zonder geneuzel, maar direct ‘to the point’.

Het gevaar is dat iedereen volledig in de relax-stand schiet. Als werkgever kun je immers niet zien of je medewerker achter de laptop zit of in de hangmat ligt. Maakt dit iets uit? Volgens mij niet. Ik denk dat het erom gaat wat iemand oplevert. Dat iemand aanwezig is op de werkvloer, wil niet zeggen dat diegene ook productief is. Er gaat immers veel tijd zitten in bijpraten bij het koffie apparaat.

Wel is het belangrijk om nieuwe afspraken te maken met elkaar. Over resultaat in plaats van over aanwezigheid. Over het houden van binding met het bedrijf en de manier waarop teamgevoel behouden kan worden. Doet u dit niet, dan vrees ik dat veel mensen in het grijze verzuim terecht komen. Nog nooit van gehoord?

Grijs verzuim is verzuim dat niet wordt veroorzaakt door een medische situatie. Grijs verzuim ontstaat wanneer een medewerker verzuim als enige uitweg ziet. Doordat hij niet lekker in zijn vel zit. De coronacrisis kan ook leiden tot verborgen verzuim door corona.

Helaas heeft het FNV haar eisenpakket voor werkgevers alweer klaar. Maar is het niet veel belangrijker dat we juist in deze tijd náást elkaar gaan staan? Werkgevers en medewerker hebben elkaar in deze tijd zo hard nodig. We kunnen niet zonder elkaar. Deze tijd vraagt van iedereen om schouder aan schouder vooruit te kijken en niet tegenover elkaar te gaan staan. De vakbonden moeten hier een rol in spelen, maar dan wel om de economie weer een boost te geven en banen te behouden.

Hou mij ten goede, ik heb niets tegen vakbonden. Sterker nog, mijn opa was een vakbondsstrijder. Dat was nodig na de oorlog. Had mijn opa met zijn medestrijders destijds niets gedaan, dan werkte iedereen nog steeds 60 uur per week onder slechte arbeidsomstandigheden. Dit gaf trouwens wel altijd vuur in de gesprekken bij ons thuis. Mijn ‘rode’ opa tegenover mijn vader: de directeur. Met veel respect voor elkaar waren de discussies vaak erg fel. Vaak waren ze standvastig, maar soms kwamen ze tot gezamenlijke inzichten. Ik ben van mening dat wij dit nu ook nodig hebben. Goede discussies om te voorkomen dat we terugvallen in oude patronen. Altijd met respect voor elkaars mening.

Leg niet alles vast in protocollen. Ga gewoon rechtdoorzee met elkaar in gesprek. Ieder mens is immers uniek, dus iedere oplossing ook.

Samen met onze partners denken wij graag met werkgevers en medewerkers mee. Hoe zorgen we er samen voor dat iedereen – ook op afstand – met passie zijn werk uit blijft voeren? Hoe houden we op afstand in de gaten hoe het met iedereen gaat?

Er schuilt een risico in het niet meer ziek hoeven melden. Immers met een pijntje hier of daar of een snotneus kun je prima thuiswerken. Maar gaat het wel echt goed met al uw medewerkers? Het is belangrijk een vinger aan de pols te houden. Heeft u daar zelf geen tijd voor of zin in? Bel ons dan. Het inzetbaar krijgen en houden van mensen is namelijk onze passie. Hierbij kijken wij zeker naar de wet- en regelgeving, maar gaan ook gewoon rechtdoorzee in gesprek met medewerkers. Zodat we weten wat zij nodig hebben om weer lekker aan het werk te kunnen.

De laatste tijd heb ik veel mensen gesproken, waarbij ik verschillende geluiden hoor. Waar de ene medewerker niet kan stoppen met werken thuis, kan de andere niet op gang komen. In allebei schuilt een verzuimrisico. Ik merk dit ook bij ons team. Stuk voor stuk hardwerkende casemanagers, die met veel passie hun werk uitvoeren. Ook zij schieten in de relax-stand. Is dat erg? Ik vind van niet. Mits de gestelde doelen behaald worden en iedereen lekker in zijn vel zit. Hiervoor is het nodig elkaar ook af en toe weer even fysiek te ontmoeten. Wij ontmoeten elkaar inmiddels weer op kantoor, in kleine groepjes, rekening houdend met de RIVM-maatregelen. Zo fijn om collega’s weer even in de ogen te kunnen kijken.

Wilt u weten hoe het écht met uw medewerkers gaat? En wilt u uw mensen iets bieden om juist in deze tijd het beste uit zichzelf te halen? Samen met onze partners helpen wij u graag.

https://www.rechtdoorzeecasemanagement.nl/impact-corona-medewerkers/